Każda z istniejących rodzin na świecie podlega różnym stylom wychowawczym. Wyróżniamy trzy główne ich rodzaje: styl autokratyczny, demokratyczny i liberalny. W stylu autokratycznym nie ma miejsca na sprzeciw, dzieci muszą bezwzględnie wykonywać polecenia rodziców. Obowiązuje je surowa dyscyplina, zasady i nakazy, a kary za złe zachowanie są na porządku dziennym. Często dochodzi do konfliktów, stosunek rodziców do dzieci jest oschły, nie interesują się oni ich potrzebami. Panuje tam brak wzajemnego zrozumienia.
Z kolei w stylu demokratyczny wszyscy mają określone prawa i obowiązki, decyzję podejmowane są wspólnie, rodzice są tylko koordynatorami działań. Prowadzą oni dyskusję z dziećmi, zachęcają je do dialogu. Ta komunikacja prowadzi do dobrych wzajemnych stosunków. A w stylu liberalnym rządzi nadmierna swoboda, dzieci są rozpieszczone i nie szanują rodziców. Mogą robić, co tylko chcą, ponieważ rodzice nie stawiają im żadnych granic i nie egzekwują żadnych praw. Zbyt surowe, jak i za swobodne wychowanie nie jest dobre, należy znaleźć złoty środek pomiędzy każdym z nich.
Z tego względu styl demokratyczny wydaje się najkorzystniejszym rodzajem.
